Kolektywy mieszkaniowe: jak mieszkać i tworzyć razem?

Potrzeba wspólnotowości staje się coraz bardziej widoczna. Wokół nas powstają oddolne inicjatywy, nieformalne i formalne grupy, skupiające osoby współdziałające ze względu na określony cel: samoedukację, aktywizm społeczny, działalność artystyczną, kooperatywizm itp. Aktywność przedstawicielek i przedstawicieli poszczególnych kolektywów splata potrzeba działania razem, potrzeba wytwarzania więzi i relacji z innymi. Próby realizacji zróżnicowanych form wspólnotowości są twórczą odpowiedzią na nadmierną indywidualizację, powodującą poczucie cierpienia z powodu społecznego wyobcowania i osamotnienia.

Nadmierna indywidualizacja generuje wyniszczającą rywalizację każdego z każdym we wszystkich aspektach życia oraz sztywną hierarchię, co powoduje w nas wszechobecne poczucie zagrożenia ze stroni innych. Potrzeba wspólnotowości wyraża pragnienie współdziałania z innymi. Przestrzeniami, które wytwarzają różnego rodzaju formy wspólnotowości, są miejsca w których mieszkamy. Miejsca zamieszkania skupiają w sobie nie tylko rodziny, lecz także inne rodzaje kolektywów składających się z mniej lub bardziej przypadkowych osób, powiązanych ze sobą ze względu na różne rodzaje celów: przypadkowa grupa najemców danej nieruchomości, grupy artystyczne, komuny, skupiska aktywistów społecznych itp.

Wspólnie zastanowimy się właśnie nad zagadnieniem kolektywów mieszkaniowych, czyli wspólnot żyjących i działających w różnych przestrzeniach zamieszkania. Spotkanie ma na celu nie tylko przyjrzenie się szczególnym rodzajom wspólnot, opierających się o życie razem, lecz także wymianę praktyk podejmowanych w tym obszarze. Warto rozważyć przykładowo jakie przestrzenie budowlane i zawarte w nich rozwiązania, sprzyjają rozwojowi kolektywów mieszkaniowych, a jakie nie. Jakie praktyki umożliwiają lub uniemożliwiają wspólne zamieszkiwanie i wytwarzanie przestrzeni życiowej, a także jak podłączać nasze wspólnoty pod sąsiadujące lokalne instytucje.

Spotkanie poprowadzi Bartosz Mroczkowski – doktorant w Instytucie Filozofii UAM w Poznaniu, gdzie zajmuje się tematem konceptualizacji i praktyk ciała w perspektywie posthumanizmu i nowego materializmu.